UYUM-ADAPTASYON BOZUKLUĞU

UYUM-ADAPTASYON BOZUKLUĞU

UYUM-ADAPTASYON BOZUKLUĞU

Uyum, bireyin sahip olduğu özelliklerin kendi benliği ile içinde bulunduğu çevre arasında dengeli bir ilişki kurabilmesi ve bu ilişkiyi sürdürebilmesi şeklinde tanımlanabilir.

Çevresi ile dengeli ve etkili ilişki kurmada, geliştirme ve sürdürmede güçlük çeken, bu yüzden gelişimi zarar gören ve çevrelerindeki kişilerin olağan ilişkileri ile düzelmeyen davranış kalıplarına sahip çocuklara “uyumsuz çocuklar” denir.

Çocuklarda okula başlama , yakın veya arkadaş kaybı , tabii afetler , aile içi problemler , kardeş doğumu , göç , aile bireylerinden birini etkileyen herhangi bir olaydan sonra uyum güçlüğü gelişebilir. Uyum güçlüğü gelişen çocuklarda uyum güçlüğünün şiddetine göre değişik belirtiler görülebilir.

UYUMSUZ ÇOCUKLARDA SIK GÖRÜLEN DAVRANIŞLAR

  • Aşırı sinirlilik,

  • Huzursuzluk,

  • Kıskançlık,

  • Aşırı derecede yarışma arzusu duyma,

  • Dikkat ve konsantrasyonda bozulma,

  • Uyku problemi,

  • İştah problemi,

  • Tedirginlik,

  • İçe kapanma,

  • Arkadaş ve sosyal ilişkilerde bozulma,

  • Anne-babaya karşı olumsuz davranış biçimleri sergileme,

  • Tırnak yeme ya da koparma,

  • Sık sık kavga etme,

  • Eleştirilere karşı aşırı duyarlı olma,

  • Öfke nöbetleri,

  • Özgüven eksikliği.

Ancak burada çok önemli noktanın altını çizmek gerekir:

Uyumsuz bir çocukta bu sayılan özelliklerin hepsinin birden olması beklenemez. Uyumsuzluk derecesiyle orantılı olarak, bu özelliklerden biri yada birkaçı görülebilir. Bu özelliklerin sürekli olması, uyumsuzluk açısından önemli bir belirleyicidir.